Oszustwo wekslowe

In re: William W. Yotis III, Rozdział 13 Dłużnik
ND IL ED 2016, upadłość nr 14-bk-02689

Anthony C. Gasunas, Powód v.
William W. Yotis III, oskarżony
ND IL ED 2016, Przeciwnik nr 14-ap-00321
Decyzja: 28 marca 2016 r. Sędzia: Schmetterer

Niniejsza sprawa Adversary wniesiona w rozdziale 13 Upadłość dotyczy oszustwa weksłowego między dłużnikiem a wierzycielem. Został osądzony przed sędzią Schmettererem. Powód/wierzyciel Anthony C. Gasunas („Gasunas”) złożył Skargę w celu ustalenia możliwości zaciągnięcia długu należnego mu przez dłużnika/pozwanego Williama W. Yotisa III („Yotis”). W szczególności w skardze stwierdzono, że Yotis dokonał świadomych i fałszywych oświadczeń, aby pożyczyć pieniądze od Gasunasa, oraz że wyrok uzyskany w Sądzie Stanowym nie podlegał opłacie zgodnie z § 523 lit. a) pkt 2 lit. A) i B), a także § 523 lit. a) pkt 4.

Fakty

Wkrótce po spotkaniu Yotisa i Gasunasa, Yotis ujawnił, że stracił licencję na wykonywanie zawodu prawniczego. Ale Yotis nie ujawnił również, że został oskarżony karnie o fałszerstwo i oskarżony w pozwie cywilnym złożonym przez Illinois AG o oszustwa konsumenckie i oszukańcze praktyki biznesowe. Nord powiedział Yotis Gasunasowi o wszelkich zarzutach oszustwa i powiązanych wykroczeń przed lub po uzyskaniu serii pożyczek od Gasunasa. W latach 2009-2010 Yotis zażądał od Gasunasa pożyczek na łączną kwotę 52 345 USD i w zamian udzielił mu weksli. Kiedy Yotis nie spłacił go, Gasunas złożył pozew do sądu stanowego i zapewnił wyrok w wysokości 52 345 USD plus koszty („Wyrok”). W tym okresie Gasunas i Yotis byli przyjaciółmi - zostali przedstawieni przez żonę Yotisa - Cavallo - i z tego powodu wyrok został przedłużony. Przed spotkaniem z Yotisem, Gasunas dowiedział się od Cavallo, że Yotis był zwolnionym prawnikiem, ale odzyskał swoje życie jako sprzedawca w firmie zajmującej się przebudową. Cavallo powiedziała również Gasunasowi, że Yotis została uwięziona za to, co powiedziała, że były fałszywymi zarzutami. Ostatecznie, Yotis i Gasunas spotkali się i zaprzyjaźnili się.

Yotis przyznał się do podpisania weksla, ale zaprzeczył wprowadzeniu jakichkolwiek fałszywych oświadczeń i zamiast tego argumentował, że jakiekolwiek poleganie Gasunasa na jego rzekomych oświadczeniach nie byłoby uzasadnione - warunek wstępny takiego twierdzenia o niemożności wycofania. W rzeczywistości Yotis twierdził, że Gasunas wiedział, że warunki i dług zapisane w weksle były fałszywe, kiedy go podpisał.

Po rozprawie Trybunał stwierdził, że Yotis dokonał szeregu błędnych oświadczeń dotyczących uzyskiwania pożyczek od Gasunas i że poleganie na tych błędnych oświadczeniach było uzasadnione. W związku z tym wyrok na korzyść Gasunasa został wydany na rzecz hrabiego I na podstawie § 523 (a) (2) (A); ale w sprawie hrabiego II uznany na korzyść Yotisa.

Dyskusja

Kodeks upadłościowy ma zapewnić nowy początek „uczciwemu, ale nieszczęśliwemu dłużnikowi”. 523 (a) (2) (A) wyłącza wszelkie długi uzyskane przez „fałszywe udawania, fałszywe przedstawienie lub rzeczywiste oszustwo.”. z zwolnienia.

Tutaj Yotis przyznał się do podpisania weksla, który stanowił podstawę wyroku Sądu Stanowego, i nie zaprzeczył faktom, które stanowiły rzeczywiste oszustwo. To wystarczyło, aby wykluczyć ten dług z rozliczenia. Co więcej, zamiar oszukiwania Yotisa był również obecny na tych faktach. Wreszcie było jasne, że Gasunas polegał na przedstawieniach Yotisa.